Geheugen van Noord Commewijne
Hier worden de persoonlijke verhalen van de rechteroever verzameld. Ook verhalen van ex bewoners worden toegevoegd. We maken kennis met het dagelijks leven, uitdagingen, herinneringen, veranderingen en toekomstdromen.
Wij hebben heel hard gewerkt om ons op te bouwen
Ik ben mevrouw Dipai. Ik ben geboren in Commewijne en ik ben 56 jaar oud. De naam Dipai heb ik van mijn man; we zijn ondertussen al 41 jaar getrouwd.
De kapua van Johanna Margarita
Mijn zwager bracht een keer een kapua mee. Het knaagdier was ongeveer een maand oud, heel klein nog. Hij groeide op bij ons in het dorp, gewoon tussen de mensen, en hij at van alles: vruchten, rijst, brood.
De bioscoop die Geluk heette
In die tijd woonde in Margarita een ouder echtpaar op een groot perceel in een klein houten huisje. Meneer Howdoe wilde een bioscoop bouwen, maar had geen grond.
Wonen en zelf bouwen in Bakkie
Wij wonen in Bakkie; officieel heet het plantage Reynsdorp.
110 jaar Javaanse immigratie feest op Alliance
Ik was nog een tiener toen ik hier kwam werken. Ik verdiende negentig gulden per maand.
Lieve schoonmoeder verborg medicijnen
Mijn schoonmoeder had het zwaar om haar kinderen te verzorgen.
Zwemmen in het sluiskanaal
Als kleine jongen kon ik zo van huis tot in het schoollokaal zwemmen. Bij iedere springvloed, groot of klein, kwam het water tot over de dam en stond plantage Rust en Werk onder water.
De grond van mijn Opa
Wijlen mijn opa en oma hadden 10 kinderen, 6 meisjes en 4 jongens. Vlakbij het dorp hadden opa en oma een groot stuk grond en als klein meisje ging ik mee naar de grond met de hele familie.
Voetbal en schildpadden bescherming op het Matapica strand
Toen er nog veel mensen in de plantage woonden, werden er vaak excursies naar het strand georganiseerd.