Het theater van Johanna Margarita

“Mijn vader had een bioscoop gekocht op Johanna Margaretha,” vertelt Saoed Abdoelrahman. “Als kleine jongen van amper 15 jaar, ging ik naar school maar ik moest ook meehelpen in de bioscoop als operator, terwijl mijn broer en zussen belast waren met de kaartenverkoop”.

“Ik herinner mij nog goed dat de bioscoop in die tijd, in de jaren 70 dus, de ontspanningsactiviteit bij uitstek was voor bewoners van Commewijne. Iedereen werkte hard en spaarde speciaal om in het weekend naar de film te kunnen”, vertelt Saoed lachend.

De vader van Saoed runde een bioscoop in Nieuw-Amsterdam, en eentje in Johanna Margaretha die voornamelijk door zijn kinderen werd gemanaged. “Mijn vader had wel personeel hier, maar wij moesten ook geregeld invallen wanneer er bijvoorbeeld een operator of een ander personeelslid plotseling afmeldde of ziekmeldde. Omdat ‘film kijken’ destijds de enige afleiding was, was de bioscoop van mijn vader dan ook elk weekend bomvol en uitverkocht. Bewoners uit de omliggende omgeving kwamen met horden op de brommer naar de bioscoop en mensen van de plantages Pomona en Rust en Werk kwamen er over de rivier met de boot. Het was zo druk dat zij soms niet eens een plekje konden vinden om hun boten bij de steiger aan te meren. Dat kun je eigenlijk vergelijken met de overvolle autoparkeerplaatsen in Paramaribo”, zegt hij. “In de enige bioscoop op Johanna Margaretha varieerden de films van Westerns tot Geheim Agent films en van Bruce Lee tot Kickboxing movies. Iedere zaterdag was het Hindoestaanse filmavond, omdat Johanna Margaretha voornamelijk door Hindoestanen en Javanen is bevolkt. Op de zondag werd er ‘dubbel’ film gedraaid, en iedereen genoot van de veelzijdigheid aan films. Het waren andere tijden hoor, leuke tijden, gezellige tijden…”, zo sluit Saoed vol nostalgie zijn relaas af.