Geboren en getogen in Nederland en nu inwoner van Bakkie

Ik ben Marsha Mormon, ik ben geboren in Nederland. In 2006 kwam ik voor het eerst in Bakkie en was meteen veroverd door de natuur.

Hier is het natuurlijk een stuk rustiger dan in de stad. Er rijden geen auto’s. Dit is precies wat ik wilde, de rust waar ik naar op zoek was. Sinds 2007 woon ik hier.

Af en toe komt er een brommer voorbij... zoals nu.

Ik ben een type dat altijd bezig moet zijn. Maar dan wel buiten, het moet iets creatiefs zijn, iets dat ik kan maken. Ik hou van knus wonen, maar wel met ruimte om me heen. Waar ik zelf kan zagen en timmeren. Wat mij ook geïnspireerd heeft om hier te wonen is dat ik altijd al zelf mijn eigen huisje wilde bouwen. Ik doe veel dingen zelf, ik timmer, ik maak een kastje en ga het dak op.

Bakkie is een kleine gemeenschap, net een familie. Als er wat is, is iedereen er meteen bij. Mocht er iemand ziek worden, dan zijn de mensen er met man en macht bij. Er wordt dan snel een bootje ingezet.

Je stapt hier ook in de boot om boodschappen te halen, alles kan mee in de boot. Het is anders wonen dan in Paramaribo. Er is veel natuur om je heen, veel vrolijk fluitende vogels.

Toen ik hier kwam wonen, werd ik heel warm ontvangen. In het begin trof ik veel ouderen aan.

Die vertelden ook de verhalen en gebeurtenissen van Bakkie. Zij hebben hard gewerkt om dit in stand te houden. Iedereen in Bakkie plant zelf of vangt vis. Ook vind je hier veel kokos. Je kan het frisse kokosater drinken; de ander maakt er kokosolie van. Er wordt hier gebruik gemaakt van alles wat de natuur biedt, want je kunt niet even snel iets om de hoek gaan halen.

Voorheen was de dijk heel laag. We hebben het gezamenlijk allemaal opgevuld met zandzakken en we hebben er kokosbomen op geplant. De wortels van de kokosbomen houden het water tegen. En als er ergens weer een lekkage ontstaat, dan lossen we dat ook samen op.