Top cricket team van mijn man in Pomona

Ons vissersdorp Pomona heeft een eigen cricketteam met een veld achter de dam.

Het heeft de laatste tijd veel geregend en ik denk dat het nu een beetje drassig. De laatste wedstrijd werd in februari gespeeld. Sedert de afkondiging van de eerste lock- down in verband met het Covid-19 virus is er niet meer gespeeld.

In Pomona is er een A- en een B-team, mijn man, Bonsica is eigenaar van het A-team. Het A-team van Pomona wint veel landelijke wedstrijden. We hebben veel trofeeën gewonnen. De teams trainen hier met elkaar en spelen oefenwedstrijden tegen elkaar. De grootste trofee op de legplank is tijdens een lokale wedstrijd, hier achter het voetbalbalveld, gewonnen. Er komen teams uit Paramaribo en Commewijne om mee te doen. De rest hebben we in de stad gewonnen, waar de wedstrijden in het dr. Snellenpark dichtbij het voetbalstadion, gespeeld. We hebben niet altijd de eerste prijs gewonnen. Soms eindigt ons team ook op de tweede plaats. Maar de eerste prijzen heb ik op de legplank gelegd.

Zelf houd ik niet van cricket, maar mijn echtgenoot wel. Mijn sport is om mooi gekleed en opgemaakt te zijn en te shoppen in de stad. Het leven in Suriname is hard geworden. Toen mijn ouders naar Suriname kwamen was het een moeilijke periode in Guyana. Mijn ouders zijn uiteindelijk terug gegaan naar Guyana. Ik ga ze vaak opzoeken, maar ik wil niet daar wonen. Het leven in Suriname ben ik al gewend en we hebben een mooie winkel hier op Pomona. Met 200 SRD weet ik hoe ermee uit te komen, maar als ik 1000 Guyanese dollars in handen heb, weet ik niet hoe ik het moet uitgeven. Het maakt niet uit hoe hard het leven is geworden, maar het is wat je ervan maakt. Ik probeer het beste van te maken.-.