Mijn slang mee naar school

Ik ben eigenlijk geïnteresseerd in alle dieren van Suriname. Ik vind het altijd heel mooi om ze te zien.

Veel dieren heb ik van dichtbij ervaren zonder ze te pijnigen en zonder dat zij mij pijn deden.

De reden waarom ik een eigen zoo zou willen beginnen is omdat ik anderen ook kennis wil laten maken met het leven van dieren. Dat geldt voor Surinamers, maar ook voor toeristen.

Velen hebben bepaade dieren wel gezien of hebben erover gelezen op het internet, maar nog nooit van dichtbij gezien of aangeraakt. Ik weet nog goed toen ik in de zesde klas zat, had ik een slang in m’n tas meegenomen naar school. Ik had een grote schooltas, dus ik rolde die slang van ongeveer 1,60 meter op en stopte hem in m’n tas. Hij ging er niet uit. Kinderen die achter mij zaten zagen de slang wel, maar ze bleven stil. Ik nam hem vaker mee naar school. Na een poos vonden andere leerlingen het ook leuk en wilden ze de slang van dichtbij zien of vasthouden. De school ging om 1 uur uit en ik was normaal om 1.15 uur thuis. Door de interesse van zo veel andere leerlingen was ik soms pas om half 4 thuis. We bleven met de slang hangen bij de winkel, anderen pakten hem zelfs vast. Juist de leerkrachten vonden hem eng en reden meteen door. Uiteindelijk werd ik door de juf in de klas betrapt en moest ik me aanmelden op het kantoor van het schoolhoofd. Mijn ouders werden ook opgeroepen, maar het werd niet zo’n groot probleem hoor. Ik mocht de slang nog wel naar school brengen, maar ik moest er wel voor zorgen dat ik andere kinderen die het wel eng vonden, niet angstig maakte. Na die dag heb ik de slang niet meer naar school gebracht. Ik nam een ander dier mee, een wenkpootje hagedis. Die was ook heel mooi met verschillende kleuren en niemand was er bang voor.