Ik heb een heleboel spannende verhalen over de plantage gehoord, maar zelf heb ik nooit iets vreemds meegemaakt.
Mijn zwager bracht een keer een kapua mee. Het knaagdier was ongeveer een maand oud, heel klein nog. Hij groeide op bij ons in het dorp, gewoon tussen de mensen, en hij at van alles: vruchten, rijst, brood.
Toen we nog plantage tours deden in de Commewijne met de Bosrokoman hielden we altijd, na de lunch, een zwempauze.
